Kamica pęcherzyka żółciowego – przyczyny, objawy, leczenie

Jakie są najczęstsze przyczyny występowania niniejszego zaburzenia? I jak rozpoznać charakterystyczne dla jego przebiegu objawy? Odpowiedzi na te pytania oraz inne, cenne informacje na temat kamicy pęcherzyka żółciowego znajdziesz w dalszej części tekstu.

Kamica pęcherzyka żółciowego (kamica żółciowa) uznawana jest za jedną z najczęstszych chorób przewodu pokarmowego. Charakteryzuje się ona występowaniem złogów w pęcherzyku żółciowym lub/i w przewodach żółciowych. Kamienie żółciowe składają się w większości z cholesterolu oraz bilirubiny i soli wapnia. W przypadku zdrowego pacjenta, kamienie te rozpuszczane są w żółci i usuwane z przewodu pokarmowego. Niemniej jednak, w sytuacji choroby dochodzi do zbyt dużego zagęszczenia żółci, a tym samym wytrącania substancji w drogach żółciowych.

Kamica pęcherzyka żółciowego – przyczyny występowania

Etiologia powstawania niniejszego zaburzenia jest wieloczynnikowa. Niemniej jednak, za dwa najważniejsze czynniki uznaje się:

• Uwarunkowania genetyczne; oraz
• Uwarunkowania środowiskowe.

Wśród pozostałych przyczyn i czynników predysponujących do występowania kamicy pęcherzyka żółciowego wyróżnia się:

• Podwyższony poziom cholesterolu w organizmie (zwłaszcza frakcji LDL);
• Płeć żeńską;
• Znaczne zagęszczenie żółci oraz trudności związane z jej odpływem;
• Mukowiscydozę;
• Wiek powyżej 60 lat;
• Przyjmowanie niektórych środków farmaceutycznych;
• Stosowanie nieodpowiedniej, obfitującej w tłuszcze nasycone diety i niską aktywność fizyczną;
• Nadwagę i otyłość;
• Cukrzycę;
• Szybką utratę masy ciała spowodowaną stosowaniem nieodpowiedniej diety;
• Choroby wątroby;
• Niedoczynność tarczycy.

Kamica pęcherzyka żółciowego – częstość występowania

Szacuje się, iż kamica żółciowa może dotyczyć nawet 10-12% populacji Europy. W Polsce z niniejszym problemem zmaga się od 8 do 12% dorosłych. U kobiet kamica żółciowa występuje częściej niż u mężczyzn. Według najnowszych ustaleń, dotyka ona około 17-18% dorosłych kobiet i 7,8 – 8,3% dorosłych mężczyzn.

Kamica pęcherzyka żółciowego – najczęstsze objawy

Kamienie znajdujące się w pęcherzyku żółciowym przez wiele lat mogą nie wywoływać żadnych objawów. Kiedy jednak dojdzie do ich wystąpienia, mogą one przywodzić na myśl wiele innych chorób w obrębie przewodu pokarmowego. Niemniej jednak, wśród najczęstszych symptomów niniejszego zaburzenia możemy wyróżnić:

• Charakterystyczny napad „kolki wątrobowej” – uczucie nagłego, silnego bólu zlokalizowanego w nadbrzuszu i okolicach prawej łopatki, któremu mogą towarzyszyć stany podgorączkowe oraz dreszcze;
• Odczuwanie tępego bólu zlokalizowanego w prawym podżebrzu;
• Wzdęcia brzucha i uporczywe gazy;
• Zażółcenia białkówek oka oraz skóry;
• Stany zapalne wątroby.

Kamica pęcherzyka żółciowego – diagnoza

Na proces diagnostyczny niniejszej choroby składać powinno się kilka etapów. Po pierwsze, przeprowadzenie wnikliwego wywiadu dotyczącego odczuwanych przez pacjenta objawów, stosowanej przez niego diety oraz historii przebytych chorób i przyjmowanych leków. Po drugie, lekarz powinien zlecić pacjentowi badania krwi, które będą miały na celu określenie poziomu cholesterolu oraz parametrów wskazujących na czynność wątroby. Ostatnim etapem diagnostycznym jest wykonanie badań obrazowych. USG jamy brzusznej pozwala na określenie zarówno położenia, jak i wielkości kamieni żółciowych. Dodatkowo, lekarz może zlecić pacjentowi wykonanie tomografii komputerowej jamy brzusznej.

Kamica pęcherzyka żółciowego – sposoby leczenia

W przypadku niepowikłanej kolki wątrobowej, pacjentom podaje się leki rozkurczowe oraz przeciwbólowe. Niemniej jednak, w większości przypadków stosowane są metody chirurgiczne, dzięki którym możliwe staje się usunięcie złogów zlokalizowanych w pęcherzyku lub drogach żółciowych. Niniejszy zabieg najczęściej wykonywany jest przy pomocy nieinwazyjnej metody laparoskopowej. W przypadku, w którym leczenie chirurgiczne nie jest wskazane, pacjentom zaleca się przyjmowanie kwasu ursodeoksycholowego. Metoda ta jest zazwyczaj długotrwała (trwa około 6 miesięcy) i w 70% przypadków przynosi pozytywne skutki.